DÜNYA ENGELLİLER GÜNÜ

BUGÜN DÜNYA ENGELLİLER GÜNÜ

1992 yılında Birleşmiş Milletler ’in kabul ettiği bir farkındalık günü 3 Aralık. O zamandan bu yana kutlanıyor. Tabii biz buna kutlama diyebilirsek. Türkiye Cumhuriyeti, engelliler ile ilgili ulusal ve uluslararası hemen hemen tüm anlaşmalara imza atmış durumda. Yasal olarak hiçbir sorunu yok gibi görünüyor.

Ama yasaların uygulanmasında büyük sorunlar gözleniyor. Çünkü biliyoruz ki “en engelli dostu” yasalara sahip olsak bile engellilerin temel sorunlarının süreceğini söyleyebiliriz. Ne yazık ki tüm diğer üst yapı kurumları gibi hukuk da; egemen sınıfların kontrolündedir. Kanunda yazıyor diye engellilere bu hakları dilediği gibi kullanabilmesine olanak vermez.

Engelli olmanın sınıfsal bir olgu olduğunu biliyoruz. Engelliler dine ve etnik kökene bakılmaksızın ayrımcılığa uğruyorlar. Engellilere yapılan ayrımcılık sınıfsaldır.

Engelliler, son zamanki ekonomik şartlarda adeta açlığa terk edilmiş durumda. İnsan hakları anlamında engelliler, en dip koşullarda yaşıyorlar.

Devletin engelliler için ekonomik destek sağlayan iki düzenli ücret ödemesi var. Bir tanesi engelli maaşı, diğeri de evde bakım hizmeti alan, ağır vatandaşların bakımını üstlenen kişinin aldığı para. Verilen engelli maaşı ile engellinin geçinebilmesi imkansız.

Engelli problemlerle daha çocukken karşılaşmaya başlıyor. Bugün hala okula alınmayan engelliler var. Akran zorbalığına maruz kalan engelliler var. Özellikle hafif mental, zihinsel engelli çocuklar okutulamıyor. Engelli çocuğu olmayan aileler engelli çocuk varsa çocuğumuzu burada okutmayız diyorlar. İmza toplayıp, engelli çocuğu okuldan attıranlar oluyor. Onlara baktıkça kendi çocuklarının moralinin bozulduğunu söylüyorlar. Bir engelli annesi çocuğunu okula yazdırabilmek için okul okul gezmek zorunda kalıyor. Hiçbir engelli çocuğun kaderini diğer çocukların velileri belirlememeli.

Eğitim alanında engelli çocukları içine alan bir politika tespit edilmesi gerekiyor. Devlet bir an önce engellileri eğitim hayatına kazandırmak zorunda. Ancak bugün eğitim sistemi, tıpkı diğer kamusal hizmetler gibi, gerici ve piyasacı bir kuşatma altında. AKP, 20 yıllık iktidarında devlet okullarına ayırmadığı kaynakları özel okullara dağıttı. Arazi desteği verdi, vergi indirimi yaptı, yetmedi özel okula gönderilecek öğrenci başına para verdi. Ama engellilere bu kadar cömert olmadı. Halbuki eğitim her aşamada ve her koşulda parasız olmalıdır.

Dünyanın en büyük azınlık gurubu, engelliler. 1 Milyarı aşkın engelli var. Engelli olmanın çeşitli sebepleri var. Savaşlar engelli üreten bir fabrika gibidir. Dünyanın her yerinde savaşlar var her yerde ölmüyorsanız sakat kalıyorsunuz. Yaşlılık, afetler, trafik kazaları, akraba evlilikleri engellilik sebebidir.

Engellilere, yardım alan ve tüketen olarak yaklaşmak yerine kendi geçimlerini sağlayabilecek durumda olanlara üretici ve hizmet verici yönlerine ağırlık veren, buna göre oluşturulan politikalar olmalıdır. Zaten işsizlik oranları bu kadar yüksekken , (ki engellilerde bu oran % 90 gibidir) çok zor şartlarda iş bulabilen engelliler, kriz dönemlerinde ilk gözden çıkarılanlar oluyor. Salgında sağlık açısından risk gurubunda olan engelli çalışanlar, işveren için de “risk faktörü” olarak değerlendirildi. Oysa salgın döneminde ilk olarak engelli işçilerin iş ve gelirleri güvence altına alınmalıydı.

Engellilerin insanca yaşaması için, uygulanan baskıcı, dışlayıcı, istismarcı anlayışlara karşı mücadele yürütmek gerekiyor. Engellilere yönelik bu durum kapitalizmin bir sonucudur. Engellilerin iş, eğitim, konut, sağlık, psikolojik destek ihtiyaçları devlet tarafından karşılanmalıdır. Şehir, toplu taşıma ve bina mimarisini, engellilerin ihtiyaçlarını gözeterek yapılandırılmalıdır. Engelli kadınların kısırlaştırılmasını öngören ve çocuk sahibi olmalarını engelleyen ayrımcı anlayışa son vermek gerekir. Engellilere yönelik istismar, şiddet, taciz ve tecavüz anlayışına karşı köklü bir bilinçlendirme ve mücadele kampanyası başlatılmalıdır. Bu mücadele bu sorunu var eden koşulların tartışıldığı bir mücadele olmalıdır. Özel bakıma muhtaç tüm bireylerin bakım hizmetlerini devlet sağlamalıdır.

Günümüzde egemen düşünce olan liberalizmde ne yazık ki Cumhuriyetin kazanımları olan kamuculuktan tamamen uzaklaşılmıştır.

Bugün 3 Aralık Dünya Engelliler günü. “ Engel olmayalım, engelleri kaldıralım”. En büyük engel kapitalizmdir. Sevgi, dayanışma, kamuculuk ve özelleştirme karşıtlığı gibi değerler etrafında toplanarak engelsiz bir yaşamı hep birlikte inşa etmemiz mümkündür.

Dünya 3 Aralık Engelliler günü kutlu olsun.