ÇEŞME BELEDİYESİ MALİ KRİZİ

Sadece Çeşme değil, neredeyse bütün belediyeler mali krizde. Bunun öncelikli nedenlerinden biri personel ücret artışları ve belediyenin satın almak zorunda olduğu mal ve hizmetlerin fiyatlarındaki artıştır. Petrol ve elektrik gibi. 

Ancak belediyelerin mali krizini sadece ülkenin içinde bulunduğu ekonomik krizle açıklamak doğru değil. Çünkü belediyelerin yaşadığı mali krizde, kötü yönetim anlayışı da en az diğerleri kadar etkilidir. 

Belediye Başkanları adaylık sürecinde şeffaflık ve katılımcılığı dillerinden düşürmezler. Ama bu sözlerin vadesi,koltuğa oturduğunda son bulur. Broşürleri ve afişleri süsleyen şeffaflık ve katılımcılık yerini adam kayırma ve tek adam yönetimine bırakır. 

Nisan ayı başında belediye başkanlıklarını yeni devralan birçok başkan, borç batağı ve şişkin personel yapısından şikâyet etti. Özellikle AKP ve MHP’den CHP’ye geçen belediyelerde gerçekten ciddi mali kriz ve yolsuzluk izlerini net olarak gördük. 

Ama bu durum aslında CHP’den yeni CHP’li başkana geçen belediyelerde de aynıydı. İzmir Büyükşehir Belediye Başkanı Cemil Tuğay’ın açıkladığı personel sayıları ve belediye şirketlerinin borç miktarları, AKP’den devralınanları aratmıyordu. 

Fakat çoğu yeni CHP’li belediye başkanı, mali krizde belediye devraldıkları halde, kol kırılır yen içinde kalır tutumunu benimsedi. Ya da bazıları da aynı sistemi sürdüreceği için sessizliği tercih etti.

Objektif Çeşme’deki haberde gördüm. Çeşme Belediyesi mali kriz nedeniyle yine bazı mülkleri satışa çıkarmış. Yine diyorum, çünkü geçen yıllarda da çok değerli araziler belediye tarafından satıldı. Hatta Yıldız Burnundaki denize sıfır arsa, adeta ruhsatıyla satılmış izlenimi bıraktı. Denize sıfır ve altı katlı rezidans hemen bu arsada yükseliverdi. 

Peki, mali kriz mülk satarak çözülür mü? Kesinlikle hayır. Mülk satışı eğer, yeni bir alt yapı yatırımı için yapılmışsa, sorun yok ama borç ödemek ya da personel maaşını ödemek için mülk satışı yapılıyorsa, orada yapısal bir sorun var demektir. 

Çeşme Belediyesinin mali krizinin boyutlarını bilmiyoruz. Açıklansa keşke. Çünkü belediye kamu kurumudur ve hesapları şeffaf olmalıdır. Sadece gelir gider tablosu değil, personel miktarı da önemli tabi. Son yıllarda belediyeye kaç kişi alındı? Böyle bir ihtiyaç var mıydı?

Öte yandan harcama kalemleri de dikkate alınmalıdır. Mali krizdeki bir belediye yılda yirmi tane profesyonel sanatçı konseri yapar mı? Özel kalem ve reklam harcamaları da önemli tabi. Mali krizdeki bir belediyenin (önceki) başkanı üç koruma ve iki kameraman ile mi gezer? 

Port Alaçatı gibi devasa bütçeye sahip bir şirketin hissedarı olan Belediye, oradaki satışların gerçek değerinden değil de sembolik fiyatlarla yapılmasına nasıl göz yumar? Buradaki belediye arsasının kanal altında kalmasını nasıl kabul eder?

Bu kadar kaynağı olan bir belediye ancak kötü yönetilerek mali krizini derinleştirir. Zaten olan da bu. 

Mal satarak personel maaşı ve borç ödeyen bir belediye denk bütçe yapamaz. Tasarruf ve kamu yararı yerine himaye ve reklam peşinde olan bir yönetim, mali disiplin sağlamak yerine, günü kurtarma peşinde olur.