Çeşme Belediye Başkanı Aday Adayı CHP’li Muhittin Dalgıç’la Özel Röportaj

(Bölüm 1)

4,5 yıl süren suskunluğunuzun ardından Kurban Bayramı’nda “Partim uygun görürse adayım.” dediniz ve Çeşme Belediye Başkanlığı için aday adayı olduğunuzu açıkladınız, genel merkezden bir işaret mi aldınız?

Partim tarafından geçen dönem aday gösterilmeyince kamuoyuna bir açıklama yapmıştım. Partimin yanındayım 2023 Cumhurbaşkanlığı seçimlerine kadar partimle ilgili ve Çeşme Belediyesi ile ilgili konuşmayacağım, demiştim. Şimdi seçimler bitti, ortamda gördüğüm lüzum üzerine partim uygun görürse “adayız” dedik.

Çeşme’de hepimiz görüyoruz ortalığı, yollarından tutun, sineğinden, çöpünden hakikaten çok büyük bir sıkıntı var ve toplumla yüzleşmiyorlar maalesef.

Çeşme’de yaşayan vatandaşlarında, Çeşme’ye misafir olarak gelen vatandaşlarımızın da  belediyeden istediği 4 tane şey vardır; yol, su, sivrisinek ve çöp. Bunun haricinde kimse belediyeden bir şey istemez. Bedeli ne olursa olsun, bu sorunları çözmek zorundasınız.

Belediyeler şikayet makamı değil, çözüm yeridir, hizmet makamıdır.

Yönetenlerin şikayet etme hakkı yoktur, şikayet edemezler.

İşte ben de Çeşme’de  gördüğüm bu  ortam üzerine  “adayım” dedim.

Belediye Başkanı olursanız şimdilerde olduğu gibi Çeşme’de bulunan yerel basın ve gazeteciler yok sayılacak mı?

Çeşme Belediye başkanı olduğunuzda gazeteciler sizi ve Çeşme Belediyesi’nin icraatlarını sorgulayıp, eleştirebilecekler mi?

Ben üç dönem belediye başkanlığı yaptım, geçen dönem Çeşme’de ondan önce iki dönem Alaçatı’da ilişkilerimi herkes bilir. Ben bana yapılan hiç bir eleştiriye cevap vermedim aksine eğer yapılan eleştiride bir eksikliğim varsa bu eksiklikleri gidermeye çalıştım hep.

Bir belediye başkanının sosyal medyada yapılan her eleştiriye cevap verme hakkı yoktur, ondan ders çıkarma hakkı vardır. 

Çeşme’de bu dönemde gördüğüm yapıda basınla ve STK’larla iletişim kopmuş vaziyette. 

Gördüğüm tablo içerisinde yapılan her eleştiriye, üstüne saldırı niyetinde insanlara cevap veriliyor. Bu olmaz yakışıksızdır, dediğim gibi Belediyeler çözüm yeridir. 

Yerel halkla da, misafir olarak gelen vatandaşlarla da, basınla da, STK’larla da iletişimi ve ilişkileri doğru tutmak lazım.

Her şeyi tabii ki belediye kapasite olarak, ekonomik olarak, yazın nüfus yoğunluğundan, yapamayabilir ama niye yapamadığını insanlara da basına da anlatabilirsin. 

Ben belediye başkanıyken sabah çok erken sokaklardaydım. O zaman ortamı, çöpü, sokağı görürsünüz. 

Çeşme yüzölçümü olarak büyük ama üç beş gün içerisinde buraları dolaşıp tespitler yapılır, çözüm üretilir. 

Şimdi belki bu röportajı okuyanlar diyecektir ki, siz beş yıl başkanlık yaptınız her şeyi çözdünüz mü tamamen diye! 

Bu mümkün değil. Şikayet anlamında değil ama özellikle Büyükşehir yasası çıktıktan sonra köyler birleşti, büyükşehirle bir nevi evlilik yapıyorsunuz ve pek çok yetkiniz büyükşehire geçiyor. 

Bunların düzenlenmesi bile bir dönem sürdü, eğer bu döneme denk gelseydi Çeşme’yi batırırdık. Geçen dönemdeki o kaos ve yapılan işlemler, Alaçatı Belediyesi’nin birleşmesiyle geçen dönemdeki büyük sıkıntıların çoğunu bitirmiştik. Çünkü yetkiyle birlikte, bütün planlar değişiyor ve yeniden yapılıyor. 

Çeşme’nin sorunlarını biliyorum, şu an ilçemizdeki en büyük sorun ‘barınma’ dediniz, bu sorunu nasıl çözeceksiniz. Daha önceki döneminizde 412 konutluk projeniz vardı, bunu gerçekleştiremediniz, bu proje neden gerçekleşmedi? Barınma sorununu nasıl çözeceksiniz?

O konuda çok üzgünüm, üzgün olduğum kısmına gelince bu proje sona kalmış denildi, sonra apar topar yapıyor denildi, böyle bir şey yok.

Bunun bir planlaması var. Herkesin hakkını vermek lazım, o yer Nuri Ertan zamanında başlamış, Faik bey zamanında bitirilmiş, davalar kazanılmış, planlanları  başlamıştı. Bizim bu planlamaları sonuçlandırmamız 4 - 4,5 sene sürdü. Tam hazırlamıştık ki bu da dönemin sonuna geldi.

Biz orada o günkü maliyetler içerisinde, Türkiye’de geliri az olan insanların insanca yaşayabilecekleri tek katlı bağımsız yapılara bir yıl gibi kısa bir sürede sahip olabilecekleriydi. 

İddiamız buydu ve bunun olabileceğini göstermekti. Örnek bir proje olacaktı. 

120 bin civarında bir maliyet çıkıyordu, o dönem konut kredileri de % 0,60’lardaydı bir bile değildi. Tabi mülkiyet belediyenin olduğu için ciddi bir para belediyenin kasasına girecekti. Bugünkü miktarını bilmiyorum ama o zaman 70-80 milyondan fazla bu parayı da sadece bu gecekondu bölgesine harcayarak, buranın yollarını, kanallarını, arıtmasını, park / bahçesini yapmış olarak çıkmış olacaktık, maalesef engellendi. 

Örnek olabilecek bir projeydi.

Ayrıca Muhittin Dalgıç buradan ev alamaz! Ekonomik yapısı gereği ev alamaz çünkü burası 775’e tabidir.

Çok şükür ihtiyacım da yok. 

Bugün ne oldu? Milyonları geçen bir maliyet tablosu çıktı ortaya…

Bizim bitirip bıraktığımız bir çok planlama var, sonuca ulaştırıp, uygulamasını yapamadıkları.

Peki o dönem yerinize gelen yönetim kurulan kooperatifle anlaşsaydı şimdiye kadar gerçekleştirilebilir miydi bu sosyal konutu?

Tabiki kooperatifle anlaşarak gerçekleştirebilirlerdi. 

Şimdiki Belediye Başkanı; “Ben burayı yapacak müteahhit bulamıyorum gerekirse buraları arsa olarak tek tek satacağım.” demişti. Burada böyle bir şey olabilir mi?

Olabilir tabi ama o doğru bir yaklaşım değil, bitmiş proje var zaten, zamanı yeter uygularsa güzel olur ama diğer türlü arsaların tek tek satılması çürük diş gibi olur. İnsanın nasıl ağzında dişleri olmaz da tek tek yaptırmaya çalışır, burada da tablo böyle olur. Biraz imkanı ve durumu iyi olan güzel bir yer yapar, öbürü yapamaz ya da boş bırakır, çadır kente döner burası.

Bizim derdimiz zaten burada insanı toprak sahibi yapmak değil, konut sahibi yapmak olmalı. 

Bugün bankalardan kredi alman mümkün değil, zor iş ama devletle, ekonomik yapısı uygunsa büyükşehir belediyesi ile ortaklaşa konuşarak çözülebilir. 

(Devam edecek…)