12 Eylül'ün Karanlık Mirası

Kenan Evren, 12 Eylül 1980 darbesinin başındaki isim olarak, Türkiye tarihine kara bir leke bıraktı. Darbenin gerekçesi olarak ülkenin kaosa sürüklendiğini, "anarşi" ve "terör" ortamının kontrol edilemediğini öne sürdü. Ancak asıl amaç, işçi sınıfının, emekçilerin ve devrimcilerin yükselen mücadelesini bastırmak, sermayenin çıkarlarını koruyan bir düzen kurmaktı.

Kenan Evren liderliğindeki cunta, ilk iş olarak TBMM’yi feshetti, siyasi partileri kapattı, sendikaları ve örgütleri dağıttı. Yüz binlerce insan gözaltına alındı, binlercesi işkenceye maruz kaldı. Ülke genelinde sıkıyönetim ilan edildi, birçok insan fişlendi, hapsedildi. Evren, darbenin lideri olarak faşist baskı rejiminin tüm araçlarını kullanmaktan çekinmedi. Onun yönetiminde kurulan mahkemelerde 50'den fazla insan idam edildi, yüzlerce kişi işkencelerden dolayı hayatını kaybetti. 

Kenan Evren, faşist ideolojiyi meşrulaştırmak için halka sürekli olarak "kurtarıcı" rolü oynamaya çalıştı, ancak bu söylemin arkasında baskı, şiddet ve zulüm vardı. 1982 Anayasası da onun eseri olarak ortaya çıktı ve bu anayasa, halkın üzerinde bir vesayet sistemi kurarak özgürlükleri daha da kısıtladı. Yıllarca sürdürülen bu düzen, toplumsal hafızada derin yaralar açtı ve halkın örgütlenme hakkını elinden aldı.

Evren, darbeden sonra da cumhurbaşkanlığı koltuğuna oturarak faşist düzenin zirvesine yerleşti. Fakat halkın hafızasında hep bir zorba olarak kaldı. Onun baskıcı yönetimi, sadece o dönemin değil, yıllar sonrasının da yaralarını derinleştirdi. Sonuç olarak Kenan Evren, Türkiye'de faşizmin en somut temsilcilerinden biri olarak, her zaman zulüm ve baskıyla anılacak bir isim olarak tarihte yerini aldı.